نامحرمانه

خونی که در رگ ماست هدیه به رهبر ماست

نامحرمانه

خونی که در رگ ماست هدیه به رهبر ماست

مارادونا هدیه ویژه احمدی نژاد برای تیم ملی

اشاره: مارادونا پیش از این پیراهنش را به محمود احمدی‌نژاد داده بود. 

 

مارادونا

خبرآنلاین - دیه گو آرماندو مارادونا روی نیمکت تیم ملی ایران. 

شاید وقتی اولین بار این نام مطرح می شود به شوخی شباهت داشته باشد. پروسه ای که اما انجامش از همین حالا استارت خورده است. سرمربی ضد امپریالیست آرژانتین در جام جهانی که در ژوهانسبورگ  و در گیر و دار جام جهانی ، تصویر محمود احمدی نژاد را بر دیوار اتاقش زده بود می آید تا پس از اولین دیدار رسمی پس از 5 سال ابراز ارادت دو سویه اولین دیدار میان دو ستاره ضد آمریکایی دنیا انجام شود. دیداری که  در آن محبوب ترین ستاره فوتبال جهان  در ازای پیراهنی که هدیه داده  ، ممکن است  نیمکت تیم ملی ایران را هدیه بگیرد. انتخابی که تیم ملی ایران را به یکی از خبرساز ترین تیم های جهان بدل می سازد.

قصه پیراهن دیه گو

همه چیز از بوئینس آیرس آغاز شد. از یک بازی دوستانه فوتسال میان پیرمردهای برزیلی و آرژانتینی. دیه گوی سنگین وزن اواخر سال 2006 میلادی در حاشیه این بازی ملاقاتی کوتاه را با محسن بهاروند ، کاردار ارشد سفارت ایران داشت. دیپلمات ارشد ایرانی که تا قبل از این باید تمام وقتش را صرف بحث های مربوط به اختلاف دولت های ایران و آرژانتین می گذراند ، این فرصت را بدست آورد ملاقاتی فوتبالی داشته باشد برای به کارگیری دیپلماسی عمومی.  فرصتی تا اودر کنار ظرف میناکاری شده و قالیچه کوچک ابریشمی که هدیه ایران به محبوب ترین ستاره تاریخ فوتبال بود از او برای دفاعش در برنامه تلویزیونی هفتگی خود از سیاست های خارجی جمهوری اسلامی ایران تشکر کند. برنامه ای که علاقمندانی فراوان در آمریکای جنوبی داشت . دیه گو بارها در این برنامه از محمود احمدی نژاد ، فیدل کاسترو ، هوگو چاوز ، اوو مورالس و دانیل اورتگا به عنوان پیشگامان مبارزه با سیاست های استکباری نام برده بود. دیه گو هم در مقابل پیراهنش را از تنش در آورد و به دیپلمات ایرانی هدیه کرد و گفت:« من مردم ایران را دوست دارم. شما در صف اول جنگ با آمریکا هستید. احمدی نژاد مرد شجاعی است.» او همان جا برای اولین بار ابراز علاقه کرد تا دیداری با رئیس جمهور ایران داشته باشد.

مدتی بعد ، دیه گو ه همراه « کوردرو» دوست مشترکش با دیپلمات ایرانی ، به سفارت ایران در بوئینس آیرس رفت و پیراهن شماره 10 تیم ملی کشورش را این بار در مراسمی رسمی تحویل مسئولان ایرانی داد تا به محمود احمدی نژاد هدیه شود. پیراهنی که امروز یکی از هدایای  موزه ریاست جمهوری ایران است.

 دیه گوی عزیز برایت از خداوند آرزوی موفقیت دارم!

«از ابراز لطف آن جناب نسبت به ملت حق طلب و انقلابی ایران و اینجانب صمیمانه تشکر می کنم... یک بار دیگر از خدای متعال برای جنابعالی که فرد پرآوازه ای هستید توفیق خدمت به ملت بزرگ آرژانتین، و برای ملتهای آمریکای لاتین به ویژه آرژانتین ، پیروزی، پیشرفت و موفقیت مسالت دارم.» این پاسخ محمود احمدی نژاد بود به اهدای پیراهن از سوی دیه گو. پیراهن شماره 10 آرژانتین که با نام مارادونا به تاریخ پیوسته است.  نامه ای که در نخستین روز کاری ایران پس از تعطیلات 13 روزه نوروزی سال 1387منتشر شد. زمانی که ستاره آرژانتینی هنوز سرمربی تیم ملی کشورش نشده بود.

همان زمان سفارت ایران در بوئینس آیرس و سازمان ورزش ایران برای سفر دیه گو به تهران رایزنی  کردند تا او بتواند در پایان بازی های المپیک 2008 چین سفری هم به تهران داشته باشد. حتی اسپانسری هم برای تامین هزینه های این سفر و یک بازی نمایشی در تهران پیدا شده بود اما ناکامی تلخ ورزش ایران در چین ، این برنامه را به تعویق انداخت . پس از آن هم با انتخاب مارادونا به عنوان سرمربی آرژانتین تا بازی های جام جهانی 2010 به فراموشی سپرده شد.

در ژوهانسبورگ باری دیگر نام ستاره آرژانتینی با نام رئیس جمهور ایران گره خورد. با اعلام این خبر که او عکس محمود احمدی نژاد را به عنوان یکی از الگوهای خود بر دیوار اتاقش چسبانده است. حتی بعضی از سایت های خبری پیش بینی می کردند رئیس جمهوری ایران ، در صورت رسیدن آرژانتین به فینال جام جهانی پیام تبریکی را برای مارادونا ارسال می کند.

مارادونای دوست داشتنی

هنوز یک هفته از ورود ستار ه به پنجمین دهه زندگی اش نمی گذرد. او که در 4 دهه گذشته همواره  فراز و نشیب داشته اما هیچ گاه منفور نشده است. اتفاقی که برای کمتر ستاره فوتبالی رخ می دهد. او نه منفور شده و نه فراموش . نه روزی که به دلیل دوپینگ از سوی فیفا محروم شد .  چه روزی که برای زیاده روی در مصرف مواد مخدر به کما رفت. حتی آن شب مردم بوئینس آیرس در میدان اصلی شهر برای سلامتی اش شمع بدست گرفتند تا خداوند «قدیس » شان را برگرداند.

شاید نام مارادونا برای هیچ مردمی به اندازه انگلیسی ها تلخ نباشد اما حتی در بریتانیا هم او برای همه منفور نیست. این را خودش نقل می کند:« همیشه فکر می کردم برای « دست خدا » تا ابد آنها مرا نمی بخشند اما وقتی در فرودگاه هیثروی لندن پسر بچه های انگلیسی را دیدم که با دسته گل به استقبالم آمده بودند ، وجودم لرزید.»

این قدر رویایی که با حضورش در تمرین لیورپول ، همه شاگردان بنیتس ، دورش حلقه زدند. کاپیتان جرارد تمرین را رها کرد و خواست با او عکسی به یادگار بگیرد. جیمی کاراگر به سمت تلفن همراهش دوید تا خانواده اش را خبر کند که برای گرفتن عکس و امضای یادگاری از دیه گو به آنفیلد بیایند.

او که یک تنه همه اخبار جام جهانی 21010 را تحت تاثیر قرار داد . هر روز اخبارش در صدر همه حوادث فوتبالی جهان قرار می گرفت. پیروزی هایش ، بوسه هایش ، حرف هایش ، خواست هایش و حتی شکست تحقیرآمیزش. باخت تلخ برابر آلمان می توانست برای نابودی هر مربی دیگری در آرژانتین کافی باشد که رسانه های آرژانتینی همین قصد را داشتند اما استقبال بیش از 30 هزار نفر در بوئینس آیرس از دیه گو نشان داد او هیچ وقت تمام نمی شود حتی در روز شکست.

دعوت به تهران برای تجلیل

دیه گو بزودی به تهران می آید. هنوز این خبر را رسما اعلام نکرده اند. سفارت ایران در بوئینس آیرس و فدراسیون فوتبال گام های اول را برداشته اند. علی کفاشیان این خبر را برای اولین بار در گفت و گو با خبر مطرح می کند:« اقداماتی برای این بازدید انجام  شده. ایشان خیلی رئیس جمهور ما را دوست دارند و چند بار خواهان ملاقات با آقای احمدی نژاد شدند برای همین تلاش هایی داشتیم که این دیدار در تهران رخ دهد. البته همان طور که گفتم این فقط یک دیدار است . » او اصرار دارد پیشنهاد مربیگری ایران در این دیدار مطرح نمی شود و تنها ممکن است یک بازی دوستانه با حضور او برگزار شود. با این وجود پس از اعلامی رسمی انتصاب باتیستا به سرمربیگری آرژانتین ، مارادونا که دیگر راهی برای بازگشت به تیم ملی کشورش ندارد ، در سفرش به چین برای انجام چند بازی خیرخواهانه ابراز علاقه کرد که در آسیا مربیگری کند.

دیه گو سوپر گل سیاسی فوتبال ایران

دیه گو مارادونا روی نیمکت تیم ملی ایران. این خبر را مسئولان فدراسیون تکذیب می کنند. عباس ترابیان و هم تاج مطرح شدن این نام را در شرایط فعلی اشتباه می دانند چون تیم ملی رقابتی بزرگ در پیش دارد. بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند مارادونا بازیکن خوبی بوده اما مربی خوبی نیست. با این وجود حضور او سوپر گل سیاسی برای فوتبال ایران است. دیه گو روابطی بسیار دوستانه با دولتمردان آرژانتین دارد. تنها دولت آمریکای جنوبی که روابطش سال هاست با ایران سرد بوده.

دیه گو مارادونا  که با توجه به ارزش پولی منطقه آمریکای جنوبی به احتمال فراوان حتی همراه با تیم دستیارانش رقمی کمتر از 2 میلیون دلار در سال برای ایران هزینه به همراه خواهد داشت . حضوری که هم نگاه افکار عمومی آرژانتین را نسبت به کشور ما تغییر می دهد ، هم تیم ملی ما را در صدر توجه فوتبال دوستان جهان قرار می دهد و هم خونی تازه را به رگ فوتبال رخوت گرفته ایران  تزریق می کند. دولت را که از دوره نهم همواره به دلیل ناکامی های  ورزشی  از سوی منتقدان مورد هجوم قرار می گرفت ، صاحب فرصتی بزرگ می کند. فرصتی که تا پایان دولت دهم هم برای شان باقی خواهند ماند. یعنی تا پایان بازی های مقدماتی جام جهانی برزیل 2014.

نظرات 8 + ارسال نظر
حمید داود آبادی 15 آبان 1389 ساعت 13:45

سلام حاجی
«شاید وقتی اولین بار این نام مطرح می شود به شوخی شباهت داشته باشد» به شوخی که نه اما تو نگاه اول زیادی سیاسی به نظر میاد اما هر چی فکر میکنم میبینم این قدر این موضوع جذاب و فوتبالیه که اگر سیاسی هم باشه اشکالی نداره. مارادونا همیشه مارادوناست. بنظر میاد مربی گریش از بازیش ضعیف تر باشه اما هر چی باشه خیلی بزرگ تر از نیمکت تیم ملی ماست. به نظر خود شما میتونه موفق باشه؟ آخه ظاهرا خودتون این کاره اید.
در هر صورت من خیلی دوست دارم این اتفاق بیفته.

سلام برادر
مارادونا درمیان گزینه های خارجی که فدراسیون معمولا به آنها روی می آورد بهترین گزینه است.
از گزینه های داخلی مدنظر فدراسیون نیز بسیار بهتر است، چون فدراسیون سراغ افردی مثل قلعه نویی که لیاقت نیمکت ملی را دارند، نمی رود. از طرفی هر کس بیاید از قطبی - آنالیزوری که نیمکت را به گزاف اشغال کرده - بسیار بهتر است.

در مورد موفقیت نیز باید گفت خوب است یک مربی وطنی باسابقه و پرونده موفق در کنارش باشد. کسی مثل امیر قلعه نویی. البته اگر قلعه نویی بپذیرد که در پستی به جز سرمربیگری مشغول خدمت شود!

علی آخوندزاده 15 آبان 1389 ساعت 17:15

مارادونا مربی ایران نخواهد شد .
اما واقعاً چه جای خوشحالی از این که این اتفاق بیفتد؟ او کسی است که بخاطر فساد از فوتبال کنار گذاشته شد و از آن موقع تا به حال هم روزگارش با مواد مخدر و مشروبات الکلی سپری می شود تا جایی که مدت ها در بیمارستان بستری و حالش نیز وخیم گزارش شد .
شان ملت ایران بالاتر از آن است که یک دائم الخمر مربی فوتبالش باشد .

خیلی کثیف نظر می دهی.
سلام.

mahdi 15 آبان 1389 ساعت 20:09

به ما هم سر بزنید.
وبلاگ خیلی باحالی داری.
من شما رو لینک کردم

ایرانی 15 آبان 1389 ساعت 23:28

حالا که مارادونا عکس احمدی نژادو زده به دیوار خونش!!!!شد بهترین مربی دنیا با کمی سابقه بد جزئی که انسان جائزالخطاست..ولی وای به روزی که مخالف می بود تبدیل میشد به یک ادم کثیف لا ابالیه معتاد. در ثانی از مارادونا بهتر زیاده اون اگه مربی بود تو تیم ملی کشورش میموند. برای تیم ملی گزینه های بهتر زیاده. اگه فدراسیون بخواد وگر نه مایلی کهن هست...

چون نظرت کثیف و تکراری است ابتدا نمی خواستم پاسخی بدهم. اما به احترام حاجی مایلی - که معلوم نیست خودت واقعا به او معتقد باشی - نظرت را تایید کردم.
نظر بنده نسبت به مایلی کهن در دوازدهمین یادداشت همین وبلاگ آمده، این یادداشت در اردیبهشت ماه 87 قلمی شده است:

http://namahramane.blogsky.com/1387/02/10/post-12

کاکایی 16 آبان 1389 ساعت 00:01

سلام استاد
به نظر من مارادونا بزرگترین اسطوره فوتبال جهانه. به علاوه شخصیتیه که میتونه روحیه به هر تیمی تزریق کنه یعنی شخصیتش این طوریه. البته با توجه به هنجارها و ناهنجارهای جامعه ای که در اون زندگی میکنه، دچار لغزش هم شد اما برگشتش به دنیای پاک و فوتبال حرفه ای خودش کار بزرگیه که از یک اسطوره بزرگ مثل مارادونا برمیاد و باید هزار بار به مارادونا آفرین بگیم.
از همه مهمتر شخصیت ضد استعماری مارادوناست که از فوتبالش بیشتر ارزش داره. اگر هم از احمدی نزاد طرفداری میکنه به خاطر همین وجه شخصیتیشه و الا اون که هموطن ما نیست که چپ یا راست باشه.
به نظر من کسی که از این همه بزرگی مارادونا فقط اون یک مقطع را یاد میکنه که خود مارادونا اونو پشت سرگداشته، نه تنها بی انصافه بلکه اساسا مریضه و نشون میده که چشمش رو به روی حقایق دنیا بسته و من برای این جور افراد شفا میطلبم و من تعجب میکنم چطور شما اجازه میدید که نظرشون تایید بشه.
اگر تند رفتم ببخشید.

سلام بزرگوار
اختیار دارید ...

بنده اضافه می کنم که در دین خود ما نیز مسلم است وقتی کسی از اشتباهی بازگردد حتی خداوند او را می بخشد، اما آدم های مریض از هزاران خوبی افراد فقط به یک اشتباه ایشان می پردازند، آن هم اشتباهی که در دین و محیط خودشان خارق العاده نیست!
بله درست گفته اید که حتی بازگشت مارادونا کاری بزرگ و درخور تقدیر می باشد.
خدا عاقبت ما را ختم به خیر فرماید.

نویسنده مسلمان 19 آبان 1389 ساعت 14:06

سلام حاجی
اگر این اتفاق بیافته عالیه. این یک معامله چند سر برده. هم برای مارادونا خوبه، هم بنفع فوتبال ملی هست، هم باعث جهانی شدن و بین المللی شدن و معتبر شدن فوتبال ماست و هم از نظر سیاسی یک پیروزی بزرگه. خدا کنه این اتفاق بیافته

سلام بر نویسنده مسلمان عزیز
کاملا با شما موافق هستم.

سید فرهاد 19 آبان 1389 ساعت 15:35 http://pakmardan.blogfa.com

سلام علیکم برادر دلاور
با سپاس و تشکر از مطلب ارزشمندتان که نام یکی از بزرگترین ستاره در خشان فوتبال مارادونا را آورده اید.تا جائی که اطلاع ضعیف من میداند این است مارادونا علاوه بر یک تاره درخشان نامی همچون پله میباشد که نظیر این بزرگان در جهان کم میباشد و فردی مفید و دلسوز میباشد .او هر چه هست مارادونا میباشد و نام او همیشه در تاریخ فوتبال خواهد درخشید. و امید وارم که انشالله با نوشته های شما این موضوع تحقق یابد .
دست حق یارتان بزرگوار

سلام دلاور

احسنتم. مارادونا همیشه مارادوناست.

دعا بفرمایید.

الهه 23 آبان 1389 ساعت 18:37 http://www.bajanbeha.blogfa.com

سلام . شب خوش
مطلبی که گذاشتید اینقدر جالبه که با اجازه تون می خوام بذارمش تو وبلاگم . البته با ذکر منبع .
امیدوارم زاضی باشید .

سلام
لطف می کنید. موفق باشید.

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد