می‌توانست سلام آخر باشد

اشاره: تیتر این یادداشت ابتدا این بود: «سلام آخر / پایان کار نامحرمانه». اما یکی از عزیزان در تماسی خواست که پایان کار وبلاگ را اعلام نکنم. استدلال ایشان بنده را مجاب کرد. ایشان گفتند:«وقتی تو چندین وبلاگ داری، نامحرمانه هم یکی از آنها. اگر هم بناست در وبلاگ دیگری وقت بیشتری بگذاری، اشکالی ندارد، اما اینجا را هم تعطیل نکن و هر از چند گاهی بنویس»، امیر عباس هم که نوکر دلیل! اگر بخواهم خود سانسوری را کنار بگذارم، باید عرض کنم نظرات منافقین (که تایید نشده است) نیز در عزم بقای نامحرمانه بی‌تاثیر نبود. تا کور شود هر آنکه نتواند دید! اما یادداشت را نمی‌شود کاری کرد. مطالعه بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام و ارادت؛

از سال­ها پیش که نوشتن در قالب وبلاگ را آغاز کردم، همیشه سعی داشته­ام دو اصل را رعایت کنم. یکی اینکه به صورت ناشناس بنویسم و دیگر اینکه وبلاگم تبدیل به دکان و زمینه­ای برای حظّ نفس نشود و این یعنی اینکه امیر عباس ضغف­هایی دارد که باید نسبت به آنها حساس باشد.

باری زیاد نتوانستم خود را مخفی کنم، اما هیچ گاه در قید و بند یک وبلاگ نماندم. تا یکی دو سال پیش وقتی وبلاگ عوض می­کردم، نشانی از قبل رو نمی­کردم، اما چند سالی است که تعدادی از وبلاگ­های امیر عباس معرفی شده است [لینک].

مدتی است که تصمیم به تعطیلی نامحرمانه گرفته­ام. اکنون بنا به مسدود شدن 58 وبلاگم در بلاگ اسکای، بر آن عزم مصمم شده­ام، اما ذکر چند نکته خالی از فایده نیست:

1-      یاران دور و دیر امیر عباس می­دانند که هر از چندی وبلاگ اصلی­اش را تغییر می­دهد و این اتفاق در نوع خودش تازگی ندارد، اما با توجه به مسدود شدن 58 وبلاگ از طرف بلاگ اسکای، این عزیمت سرعت گرفت.

2-      دوستان و دشمنان خیال نکنند که امیر عباس از وبلاگ نویسی خسته شده است، به یاری خدا در وبلاگی دیگر و به صورت ناشناس فعالیت خواهم کرد.

3-      شاید تعجب کنید، ولی امیر عباس اکنون حدود هزار وبلاگ دارد و البته این تعداد به جز وبلاگ­های ذخیره شده برای فعال شدن در آینده است. اگر چه تعدادی از این هزار وبلاگ فقط یک پست ارزشی دارند و مثلا در آن به معرفی یک شهید پرداخته شده است، اما هر کدام از این وبلاگ­ها به عنوان پرچمی است که در دفاع از اسلام و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در محیط مجازی برافراشته شده است. یکی از ۵۸ وبلاگ فیلتر شده، فقط یک پست از سخنان حضرت امام خامنه‌ای داشت [لینک](۲). این وبلاگ و بقیه وبلاگ‌ها بدون هیچ دلیلی از طرف بلاگ اسکای مسدود شده‌اند. 

۴-   برای اینکه بدانید وبلاگ‌های یک یادداشتی امیر عباس، که به صورت ناشناس فعال شده‌اند چه حال و هوایی دارند، یکی از آنها برای نمونه اکنون معرفی می­شود: کنکاش [لینک]

وبلاگ کنکاش با یک یادداشت

۵-      ممکن است با توجه به برخی رویه­ها یا سبک نگارش و ... به صورت اتفاقی در آینده به وبلاگی بربخورید که حدس بزنید متعلق به بنده است. لطفا به روی خودتان و نویسنده وبلاگ نیاورید چون دردی از کسی دوا نمی­کند!

۶-      این مورد هم به عنوان وصیت عرض می­شود، هر چند خود عامل خوبی نبوده­ام و فقط در حد نظر به آن توجه داشته­ام: دوستان و عزیزان ارزشی و ولایت­مدار مراقبت کنند که وبلاگ­هایشان به محلی برای ارضای هوای نفس تبدیل نشود. ما مأمور به ادای تکلیف هستیم و توفیقاتمان هدیه­ی الهی است. مبادا فکر کنیم خبری هست و با نگاهی به کلیک­ها و کامنت­های وبلاگمان، خدا را فراموش کنیم و خود را صاحب فضایل بدانیم.

دعا بفرمایید. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

جمعه 10 دی 1389 - امیرعباس جعفری  

پ.ن: 

۱- در ادامه مطلب شما می­توانید نشانی 49 وبلاگ از 58 وبلاگ مسدود شده را مشاهده نمایید. 

۲- معلوم نیست بلاگ اسکای از چه چیزی ترسیده است که پس از انتشار این یادداشت، فقط وبلاگ رهبر را رفع مسدودیت کرده است! این در حالی است که وبلاگ‌های دیگری که مثل وبلاگ رهبر کمترین تخلفی نداشته اند، همچنان مسدود هستند!

برده داری در بلاگ اسکای

اشاره: در این مجال سعی شده است وبلاگ نویسان به مفاد قوانین بلاگ اسکای توجه داده شوند تا اگر به صورت ناگهانی با حذف یا مسدودیت وبلاگشان مواجه شدند تعجب نکنند و بدانند که خودکرده را تدبیر نیست. اگر این وبلاگ مسدود نشود، بعد از نگاشتن این یادداشت، در مطلب دیگری توضیح خواهم داد که چگونه به یکباره و بدون دادن تذکر یا اخطاری، حدود شصت وبلاگ امیر عباس توسط مدیران بلاگ اسکای مسدود شد. در آن یادداشت، نشانی وبلاگ‌های مسدود شده را نیر اعلام خواهم کرد.

مسلّم است که موجودیت و ادامه‌ی حیات ارائه دهندگان سرویس رایگان وبلاگ، بستگی بی چون و چرا به حضور وبلاگ نویسان دارد. تصور کنید ارائه دهنده‌ی سرویس وبلاگی را که حتی یک کاربر نداشته باشد! با این حساب مدیران چنین سایت‌های سرویس رایگان وبلاگ، نمی‌توانند منتی بر کاربران داشته باشند. البته طبیعی است که چون این سایت‌ها اغلب خصوصی هستند (و اگر هم وابستگی‌های جزئی یا کلی به نهادی اعم از داخلی یا بیگانه دارند، بنا نیست آن را فاش سازند)، برای عضویت کاربران قوانینی را در نظر می‌گیرند. هر کاربر در بدو عضویت با مطالعه‌ی قوانین سایت و قبول آن، موافقت خود را با آن قوانین اعلام می‌کند.

چون معمولا تصور می‌شود که این قوانین منطقی هستند و از روح عدالت برخوردار اند، کاربران اغلب قوانین را نمی‌خوانند ولی موافقت خود را با آن اعلام می‌کنند. به همین دلیل در این یادداشت سعی بر این است که کاربران بلاگ اسکای را به توافق‌نامه‌‌ای که امضا کرده‌اند توجه داده شود، تا بدانند پای چه سندی را امضا کرده‌اند و بدانند که بنا به موافقت خودشان، ممکن است هر آن بدون هیچ دلیلی وبلاگ یا وبلاگ‌هایشان مسدود شود.

نخستین مورد که بدیهی‌ترین اصول حقوقی را نقض می‌کند این است: « BlogSkyاین حق را دارد که به صلاحدید خود توافقنامه میان سایت و کاربران را تغییر دهد، این تغییر ممکن است بدون اطلاع قبلی به کاربران صورت پذیرد و تغییرات می تواند در کل توافقنامه و یا حذف و اضافه کردن مفادهایی به متن آن باشد. هر تغییری در مقررات و قوانین این توافقنامه بلافاصله از نظر مسئولان سایت لازم الاجرا ست و عذر کاربران در صورت عدم آگاهی آنها از این تغییرات، به هیچ وجه پذیرفته نیست. شما بعنوان کاربران این سایت ملزم به رعایت مفاد مذکور در این توافقنامه هستید و می بایست هر چند وقت یکبار مروری بر شرایط و قوانین ما در این توافقنامه داشته باشید تا از تغیرات احتمالی آن آگاه شوید. در غیر این صورت، همانطور که گفته شد، هیچ عذری پذیرفته نمی شود.» وقتی شما به هنگام ثبت نام پای قوانینی را که سایت رأساً وضع کرده است، امضا می‌کنید، به این معنی است که طرفین بر روی قوانین مذکور توافق کرده‌اند. مشخص است که هیچ عقل سلیمی نمی‌پذیرد و هیچ اصل حقوقی‌ای اجازه نمی‌دهد که این توافق نامه به صورت یک طرفه تغییر کند (بخوانید نقض شود) و حتی به طرف مقابل اطلاع رسانی هم نشود!

حتی اگر اطلاع رسانی هم انجام شود و یا خود کاربر با مراجعه مکرر متوجه تغییرات در توافق نامه(؟) شود، باز هم اشکال وجود دارد. یک کاربر با قوانین زمان ثبت نام وبلاگی تأسیس می‌کند، مدت مدیدی زحمت می‌کشد و وبلاگ را به جای مطلوبی می‌رساند، اما ناگهان توافق نامه به صورت یک جانبه تغییر می‌کند (نقض می‌شود)، اکنون کاربر باید وبلاگی که برایش زحمت کشیده و به معروفیت رسیده را رها کند و به سرویسی دیگر نقل مکان نماید.

مورد بعدی که این توافق نامه را ننگین می‌سازد و می‌توان مطمئن بود که هیچ کاربری با مطالعه‌ی این بند کوتاه، هرگز در بلاگ اسکای عضو نمی‌شود این است:« BlogSky این حق را دارد که به صلاحدید خودش تغییراتی در سایت بدهد و یا مانع دسترسی به بعضی از قسمتهای سایت و یا همه سایت بطور موقت یا دائمی شود، بدون اینکه در این مورد به شما اطلاعی داده شود. » فکر نکنید این بند شوخی است، که اگر شوخی بود، هم اکنون حدود شصت وبلاگ امیر عباس به صورت فلّه‌ای سانسور نشده بود!

بلاگ اسکای در بخش دیگری از توافق(؟)نامه آورده است: «به هر حال استفاده از این سایت، ریسک خودتان است ! شما این ریسک را که ممکن است در طی استفاده از این سایت، به سیستم کامپیوتری شما آسیب وارد شود را پذیرفته اید. BlogSky هیچ مسئولیتی در قبال مشکلات سخت افزاری و نرم افزاری و هر زیان دیگری که در نتیجه استفاده از سایت ما متوجه کامپیوتر خودتان یا کامپیوتر دیگری شود، ندارد. شما توافق می کنید که اعتماد شما برای استفاده از اطلاعات و خدمات موجود در این سایت با مسئولیت و پذیرش ریسک از جانب خودتان است. BlogSky مسئول هیچ زیانی که به خاطر استفاده از سایت به کامپیوتر شما برسد، نیست. چه این زیانها مستقیم یا غیر مستقیم و مهم یا غیر مهم باشد. حتی اگر قبلا در مورد امکان بروز چنین مشکلاتی توصیه هایی شده باشد.» بنده وقتی دیدم مورد قبلی به راحتی در حق وبلاگ‌های ارزشی اعمال می‌شود، تا حدود زیادی مطمئن شدم که این ریسک نیز جدی است. یعنی تقریباً دیگر مطمئن هستم که استفاده از این سایت برای وبلاگ‌های ارزشی آسیب زا می‌باشد.

اگر عمری باقی بود و اگر این وبلاگ بر اساس توافق(؟)نامه (اختیار تام بلاگ اسکای در مسدود کردن و حتی بدون نیاز به اطلاع رسانی) مسدود نشد، در همین وبلاگ ماجرای مسدود شدن 58 وبلاگ خود را شرح خواهم داد. جالب است بدانید یک از وبلاگ‌های مسدود شده [لینک]  که هم نشانی‌اش Rahbar است و هم تیترش «از تو به یک اشاره از ما به سر دویدن» بوده است، فقط یک یادداشت داشته و آن یادداشت نیز بخشی از یکی از سخن‌رانی‌های رهبر معظم انقلاب را در خود داشته است. شاید اگر از بلاگ اسکای هم بپرسید، بگوید: ما که نگفتیم ایجاد وبلاگ برای رهبری اشکالی دارد، اما بر اساس توافق(؟)نامه ما می‌توانیم بدون هیچ دلیلی، یک وبلاگ را به صورت موقت یا دائم مسدود کنیم و به کسی نیز پاسخ‌گو نباشیم.

سخن پایانی اینکه به تمام وبلاگ نویسان ارزشی بلاگ اسکای توصیه می‌کنم که اولاً آماده‌ی کوچ اجباری از بلاگ اسکای باشید، چرا که هر لحظه ممکن است مسدود شوید و ثانیاً دوستان خود را که قصد ایجاد وبلاگ در بلاگ اسکای دارند، از کمّ و کیف توافق(؟)نامه‌ی من در آوردی بلاگ اسکای آگاه سازید.

دعا بفرمایید.

لینک مرتبط: قوانین بلاگ اسکای [لینک]

هفتاد میلیون لباس شخصی منافین را لگدمال کردند

روز 9 دی ماه 1388، ملت بزرگ ایران، منافقین سبز را زیر پای خود له کردند. سران فتنه از تهران به اقامتگاه‌های شمالی شان فرار کردند و از شکست بزرگ و تحقیرآمیز خود در برابر ملت عاشورایی ایران، سوته‌دلانه گرد هم آمدند و ذلت‌شان را با هم تقسیم کردند. 

رسانه‌های دشمنان از جمله رسانه دولت ضد اسلامی انگلیس، همواره مزدوران قلیلی را که خودشان در داخل کشور نفوذ داده‌اند و به آنها خط می‌دهند و فریب خوردگان انگشت شمار را، مردم(!) می‌خوانند، اما از مردم ایران با عنوان «لباس شخصی»(!) یاد می کنند. با این حساب باید گفت که 70 میلیون لباس شخصی در دفاع از اسلام و ولایت فقیه به خیابان‌ها آمدند و هزار منافق سبز (کل دارایی سبز مخملی) را زیر قدم‌های استوار خود له کردند.

مردم بزرگ میهن‌مان، خاتمی، میرحسین و کروبی را سران فتنه خواندند و خواستار دستگیری و محاکمه‌ی این سه تن شدند. مردم از قوه قضائیه خواستند تا به وظیفه‌ی خود در برابر سران فتنه عمل کند و پیاده نظام دشمن را که به محاربه با خدا و رسول(ص) و معصومین(ع) و ولایت فقیه برخاستند، به سزای اعمالشان برساند. مردم از نام رفسنجانی و فرزندانش نیز غافل نماندند و ضمن هشدار به رفسنجانی، دست‌گیری حجت الاسلام زاده‌ها را خواستار شدند. 

مردم «مرگ بر ضد ولایت فقیه» گفتند و دشمنان حسین علیه السلام (سران فتنه) را لعنت کردند. مردم خون خویش را به رهبر معظم انقلاب تقدیم کردند و خود را ذوالقار حیدر و فدائیان رهبر خواندند و فریاد زدند:«وای اگر خامنه ای حکم جهادم دهد.» مردم با ذکر «یا حسین(ع)» امویان زمان را نفرین کردند و از آنها برائت جستند و اربابان خارجی آنها را نیز از قلم نینداختند و بارها و بارها فریادهای مرگ خود را حواله‌ی امریکا، انگلیس و رژیم صهیونیستی نمودند. 

دشمنان و منافقین خوب بدانند: اینجا ایران است، جمهوری اسلامی ایران زنده و پایدار است، حضرت حجت(عج) به این سرزمین نظر دارد، ولایت فقیه رکن رکین این نظام است و مردم و مسئولین حامی رهبر و نظام و دولت جمهوری اسلامی ایران هستند. اینجا ایران است، 70 میلیون لباس شخصی، منافقین و اشرار را زیر گام های استوار خود له کردند. 

عکس‌ها را مشاهده بفرمایید